โปสเตอร์ภาพนี้ภาพเดียว ทำเราวุ่นกันเลยทีเดียว "ตัวเองไปกันมั๊ย" น้องถามพร้อมยื่นโทรศัพท์ให้ดูภาพโปสเตอร์งานจัดแสดงผลงานของ Yayoi ที่สิงคโปร์ "จะไปหรอ?" เราถามกลับ "นานๆ จะมีโอกาสได้ดูนะ ใกล้หมดวันแสดงงานแล้วด้วย" น้องพูดสะกิดความรู้สึก "เออๆ ถ้าไม่แพง เราก็ไปกัน" ตอบไปแบบปัดๆ พร้อมความรู้สึกที่ยังคลุมเครือ หลังจากนั้น เราก็เช็คข้อมูล ทั้งตั๋วเครื่องบินและที่พัก พร้อมทั้งดูเงินในกระเป๋า สรุปได้ว่า "ไปก็ไปวะ" . อีก 4 วันก่อนเดินทาง ถึงแม้ว่าจะกระทันหันไปหน่อย แต่ก็อยากให้น้องได้ไปดูงาน . "แล้วจะบอกแม่ยังไงดีอะ" น้องหันหน้ามาถาม "... ไม่รู้หวะ เอาไงดีอะ" หันไปตอบน้องแบบดื้อๆ คำถามที่ไม่มีคำตอบวนเวียนอยู่ในหัวอยู่ 3 คืน ก่อนถึงวันเดินทาง เราพี่น้องยังหันไปมองหน้ากันด้วยความรู้สึก... "พี่โทรบอกแม่ดิ" "ตัวเองนั่นแหละ โทรบอกแม่" เราได้แต่บอกปัดด้วยหน้านิ่งๆ กันอยู่ในใจ . ในที่สุดเราก็มายืนอยู่ที่สนามบิน Changi สิงคโปร์ ด้วยความรู้สึกดีใจผสมความรู้สึกผิดที่ไม่ได้บอกแม่ "เฮ้ย! นี่มันทริปหนีตาม Yayoi ชัดๆ" … Continue reading หนีตามยาโยอิ คุซามะ (Escape to Yayoi)
on the tableland 